notatki

docs/..Rproj

@@ -0,0 +1,13 @@
+Version: 1.0
+
+RestoreWorkspace: Default
+SaveWorkspace: Default
+AlwaysSaveHistory: Default
+
+EnableCodeIndexing: Yes
+UseSpacesForTab: Yes
+NumSpacesForTab: 2
+Encoding: UTF-8
+
+RnwWeave: Sweave
+LaTeX: pdfLaTeX

docs/Notatka_temat2.rmd → docs/01-podstawy.rmd

@@ -1,29 +1,25 @@
----
-title: "Wprowadzenie do R"
-author: "Dylewicz, Kamchen, Krasoń, Kulon, Soból"
-date: "12 01 2021"
-output: pdf_document
----
+# Podstawy języka R
 
-```{r setup, include=FALSE}
-knitr::opts_chunk$set(echo = TRUE)
-```
+Język R posiada kilka typów danych, które pokrótce postaramy sie omówić poniżej. Pokażemy ich budowe jak i operacje na nich, przytaczając stosowne przyklady.
 
-\section{Podstawowe typy danych}
+## Liczby
+
+Liczby całkowite i rzeczywiste (tutaj separator dziesiętny to kropka). Możemy używać również notacji naukowej. Operacje na liczbach to podstawowe działania matematyczne jak i trochę rozszerzone, ukazane niżej wraz z specjalnymi liczbami.
 
-Język R posiada kilka typów danych, które pokrótce postaramy sie omówić poniżej. Pokażemy ich budowe jak i operacje na nich, przytaczając stosowne przyklady.
-\subsection{Liczby}
-  Liczby całkowite i rzeczywiste (tutaj separator dziesiętny to kropka). Możemy używać również notacji naukowej. Operacje na liczbach to podstawowe działania matematyczne jak i trochę rozszerzone, ukazane niżej wraz z specjalnymi liczbami.
 ```{r}
 5; 5.5; 5.5e-2; 
 ```
+
 Tutaj liczby specjalne,
+
 ```{r}
 NaN # not a number
 Inf # nieskończoność
 -Inf # - nieskończoność
 ```
+
 oraz kilka działań na liczbach
+
 ```{r}
 1 + 1 # podobnie '-' to odejmowanie
 4/2 # dzielenie, a '*' to mnożenie
@@ -35,9 +31,9 @@ sqrt(4) #pierwiastkowanie
 abs(-1) # wartość bezwzględna
 ```
 
-\subsection{Łańcuchy znaków}
+## Łańcuchy znaków
 
-  Łańcuch znaków to po prostu napi. Napis jest otoczony przez " lub '. W napisie możemy umieszczać dowolne znaki, pamiętając że są też znaki specjalne (rozpoczynające się od \\ i mające specjalne funkcje). Na napisach istnieje wiele operacji (np. $\verb+paste()+,$ czyli sklejenie dwóch napisów), lecz je zobaczymy w notatce o napisach.
+Łańcuch znaków to po prostu napi. Napis jest otoczony przez " lub '. W napisie możemy umieszczać dowolne znaki, pamiętając że są też znaki specjalne (rozpoczynające się od \\ i mające specjalne funkcje). Na napisach istnieje wiele operacji (np. $\verb+paste()+,$ czyli sklejenie dwóch napisów), lecz je zobaczymy w notatce o napisach.
 
 ```{r}  
 "napis"
@@ -47,9 +43,9 @@ abs(-1) # wartość bezwzględna
 cat("i znak \n specjalny, wstawiający nową linie") # cat() wyświetla napis w sposób niesformatowany
 ```
 
-\subsection{Wartości logiczne}
+## Wartości logiczne
 
-  Logiczna Prawda ($\verb+TRUE+$ lub $\verb+T+$) oraz logiczny Fałsz ($\verb+FALSE+$ lub $\verb+F+$). Na tych obiektach możemy wykonywać operacje logiczne oraz algebraiczne.
+Logiczna Prawda ($\verb+TRUE+$ lub $\verb+T+$) oraz logiczny Fałsz ($\verb+FALSE+$ lub $\verb+F+$). Na tych obiektach możemy wykonywać operacje logiczne oraz algebraiczne.
 ```{r}
 TRUE & TRUE # operator 'i'
 TRUE | FALSE # operator 'lub'
@@ -59,9 +55,10 @@ TRUE | FALSE # operator 'lub'
 2*FALSE # FALSE ma wartość 0
 T ; `T` <- FALSE; T # używając `` możemy zmienić wartość logiczną wyrażenia
 ```
-\section{Wektory}
 
-  Wektor to w R uporządkowany zbiór elementów. Elementy te muszą mieć ten sam typ, także jeśli do wektora trafią elementy z różnym typem (poza NA), to nastąpi konwersja elementów do jednego typu. Proste wektory tworzymy przez polecenie $\verb+c()+$ i elementy wypisujemy w nawiasie po przecinku. Dodatkowo, element wektora jest traktowany jako jednoelementowy wektor. Wektory liczbowe jak i inne  możemy tworzyć za pomocą wbudowanych funkcji do tego przeznaczonych.
+## Wektory
+
+Wektor to w R uporządkowany zbiór elementów. Elementy te muszą mieć ten sam typ, także jeśli do wektora trafią elementy z różnym typem (poza NA), to nastąpi konwersja elementów do jednego typu. Proste wektory tworzymy przez polecenie $\verb+c()+$ i elementy wypisujemy w nawiasie po przecinku. Dodatkowo, element wektora jest traktowany jako jednoelementowy wektor. Wektory liczbowe jak i inne  możemy tworzyć za pomocą wbudowanych funkcji do tego przeznaczonych.
 
 ```{r}
 v <- c(1, 2, 3) #przypisanie wektora do zmiennej
@@ -83,7 +80,8 @@ v <- "a" # to też
 toupper(x) # zmieni stringi w argumencie na wielkie litery
 tolower(x) # zmieni stringi w argumencie na male litery
 ```
-\subsection{Indeksowanie}
+
+## Indeksowanie
 
 W R wektory są indeksowane od 1 (a nie od 0 jak w wielu językach programowania!). Aby odwołać się do konkretnego elementu wektora korzystamy z nawiasów kwadratowych $\verb+[]+.$
 
@@ -157,7 +155,7 @@ seq_vec[seq_vec < 0.3 | seq_vec > 0.8]
 seq_vec[seq_vec > 0.3 & seq_vec < 0.8]
 ```
 
-\subsection{Operacje na wektorach} 
+## Operacje na wektorach 
 
 W R domyślnym i naturalnym zachowaniem funkcji na wektorach jest działanie element po elemencie
 
@@ -633,7 +631,75 @@ a=function(x,y){return(x**y)}
 mapply(a,x=seq(1,101,by=10),y=seq(1:11))
 ```
 
+
+## R - funkcje
+
+Funkcje przydają się do zamknięcia w nich operacji, które się często powtarzają w naszym kodzie lub dla jego lepszej czytelności. Podstawowa składnia funkcji w R wygląda tak:
+```
+nazwa_funkcja <-  function(argument 1, argument 2, …){
+  ciało funkcji
+  return(wartość lub obiekt zwracany)
+}
+```
+Napiszmy funkcję, która będzie mnożyła dowolny wektor przez podaną liczbę, a następnie zsumuje elementy wektora:
+```{r}
+funkcja1 <- function(wektor, liczba){
+  rezultat <- wektor * liczba
+  rezultat <- sum(rezultat)
+  return(rezultat)
+}
+```
+Możemy także pominąc $\texttt{return}$ i zdefiniować funkcje:
 ```{r}
+funkcja2 <- function(wektor, liczba){
+  rezultat <- wektor * liczba
+  rezultat <- sum(rezultat)
+  rezultat
+}
+```
+Obie funkcje $\texttt{funkcja1}$ i $\texttt{funkcja2}$ robią to samo. Wykonajmy nasze funkcje dla dwóch zdefiniowanych zmiennych:
+```{r}
+v <- 1:5
+n <- 2
 
+funkcja1(v, n)
+
+funkcja2(v, n)
 ```
+Oczywiście do wykonania funkcji potrzebne jest zdefiniowanie obu argumentów. Jak ich nie dodamy wyświetli się błąd, że argument drugi zaginął i nie mamy zdefiniowanej jego wartości domyślnej. Zdefiniujmy zatem domyślną wartość argumentu $\texttt{liczba}$ jako $\texttt{NULL}$ i dopiszmy do naszej funkcji kod, który gdy ten argument będzie miał wartość domyślną zwróci tylko sumę elementów wektora:
+```{r}
+funkcja3 <- function(wektor, liczba = NULL){
+  if(is.null(liczba)){
+    rezultat <- sum(wektor)
+  } else{
+    rezultat <- wektor * liczba
+    rezultat <- sum(rezultat)
+  }
+  rezultat
+}
+```
+Wykonajmy funckję $\texttt{funkcja3}$ na wcześniej zdefiniowanym wektorze $\texttt{v}$:
+```{r}
+funkcja3(v)
+```
+Oprócz zdefiniowania wartości domyślnej argumentu poprzez trzy kropki możemy również dopuścić parametry dodatkowe. Zdefiniujmy funkcję z parametrami dodatkowymi:
+```{r}
+funkcja4 <- function(wektor, liczba = NULL, ...){
+  if(is.null(liczba)){
+    rezultat <- sum(wektor, ...)
+  } else{
+    rezultat <- wektor * liczba
+    rezultat <- sum(rezultat, ...)
+  }
+  rezultat
+}
+```
+Wykonajmy funckję $\texttt{funkcja4}$ usuwając wartości brakujące z nowo zdefiniowanego wektora:
+```{r}
+v <- c(NA, 1, NA, 2:4, NA, 5)
 
+v
+
+funkcja4(v, na.rm = TRUE)
+```
+Funkcje są bardzo przydatne, gdy mamy do napisania długi skrypt. Pozwalają na podzielenie głównej części kodu na mniejsze kawałeczki, które kolejnemu użytkownikowi skryptu lub nam będzie łatwiej modyfikować.